Een vogel die nog lang niet is uitgevlogen
Arjelien is een kunstenaar die niet bang is voor de verrassing en het onverwachte. Zij werkt het liefst in gemengde technieken die ruimte geven aan het toeval. De structuren die zo ontstaan worden maar gedeeltelijk uitgewerkt. In het spanningsveld tussen abstract en herkenbaar duiken dan ineens vogels, tuintjes, fietsen, fabeldieren, taarten en traktaties op. Maar soms blijft het ook een raadsel.
“Want wanneer ikzelf iets maak, kan ik maar beter mijzelf de ruimte geven om het te maken zoals ik het zelf wil zien.”
Als kijker kun je verdwalen in de wereld die Arjelien vanuit het niets laat ontstaan. En zij gunt ons de ruimte om onze eigen wereld te projecteren in wat we zien. Met haar werk deelt ze pluimen uit aan de kinderlijke onbevangenheid, de creativiteit en de verbeelding.
Arjelien is opgegroeid in een veilig nest in het dorpje Biezelinge. Dat ligt in Zeeland. Een provincie met ruimte. In haar nest was altijd ruimte ‘om te maken’. Als kind maakte ze taarten, vogelhuisjes, vijvertjes, tuintjes, kartonnen gebouwen, traktaties en tekeningen. Haar vader maakte van twee kinderfietsen één fiets. En haar moeder maakte plaats in het nest wanneer er een dier opdook dat hulp nodig had. Iedereen en alles kreeg de ruimte om kansen te benutten.
Aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg kreeg zij de kans om zich te ontwikkelen tot schilder. Een periode van zoeken, hard werken, intensief kijken en naar hartenlust experimenteren.
In de fabriek waar ze woonde had ze de ruimte om de basis te leggen voor haar verdere ontwikkeling. Ze sloeg nog een keer haar vleugels uit en ging naar de kunstacademie van Granada in Spanje.
Arjelien ging aan de slag bij ‘Toonbeeld’, het centrum voor Muzikale en Kunstzinnige Vorming in Terneuzen. Ze geeft er lessen beeldende vorming aan kinderen en volwassenen. Ze werkt op diverse scholen en geeft lezingen over onderwerpen die voortkomen uit haar passie voor het ‘maken’. Inmiddels is zij coördinator van de afdeling beeldende vorming en van Kunstuitleen Terneuzen: Kult. Twee functies waarin ‘het maken’ doorgaat.
“Als docent en coördinator geef ik de mensen graag de ruimte. Zoals ikzelf ook de ruimte kreeg om tot bloei te komen. Maar zelf iets maken met mijn eigen handen is iets anders dan anderen de ruimte geven om zich te ontwikkelen. Ik vind dat het één niet zonder het ander kan.
Sinds een aantal jaren maak ik tijd vrij om zelf kunst te maken. Tekeningen, schilderijen, monotypes, collages......
In mijn werkplaats (door insiders ‘de duiventil genoemd’) werk ik aan allerlei projecten. Geïnspireerd door het leven dichtbij en de verbeelding veraf.”